pugante

Ako baga ay tila hapong hapo
Sa walang tigil na kakatakbo
Mula sa paligid na kay gulo.
Nais ko nang makatakas sa pangungulila.
Ngunit kahit saang dako magpunta,
Presensya mo’y laging nadarama.
May tatlong taon na ang nakakalipas
Ngunit alaala mo’y di pa rin kumukupas.
Tila walang oras na ito’y nakaalpas.
Ani mo’y isang alipin
Na naghihintay na lamang kitilin
Ang buhay na di na kayang baguhin.
Nais kong pumakawala,
Makalaya,
At ang nadarama’y humupa.
Subalit kahit ako’y patuloy pang tumakas,
Kahit ubusin pa ang lahat ng lakas,
Kahit abutin pa ng ilang bukas,
Alam ko,
Alam ko sa aking sarili,
Na patuloy pa rin kitang iisip-isipin.

isinulat noong pebrero 28, 2002