kung nakapagsasalita lamang ang apat na pader ng silid na ito, marahil ay naisiwalat na ang bawat emosyong ikinulong ko sa loob nito. ang bawat ganit at pagkamuhi sa sarili.
kung nakapagsasalita lamang ang sahig na kinatatayuan ko, marahil ay nailahad na ang bawat patak ng luhang iniiyak sa bawat gabing nagagambala ang aking pag-iisip.
kung nakapagsasalita lamang ang kisame ng silid na ito, marahil ay napigilan niya ang bawat pagdanak ng dugo sa bawat pagkakataong sumisilab ang damdamin ko.
kung nakapagsasalita lamang ang silid na ito...ngunit hindi. bagkus ito'y patuloy na lamang na magmimistulang piping saksi sa bawat yugto ng panahong aking tatahakin.
isinulat noong hunyo 6, 2003
Biyernes, Setyembre 03, 2004
selda
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento